ترکیبات فولاد
فولاد های آلیاژی ترکیبی از آهن و عناصری هستند که با اضافه شدن هرکدام خواصی به آن آهن اضافه میشود. در اصل فولاد ها آهن آلاتی با عناصر آلیاژی هستند. عنصر پایه ای فولاد کربن است که فولاد ها را به سه دسته کم کربن، کربن متوسط و پر کربن دسته بندی میکنند. فولاد هایی نظیر St37، فولاد Ck45، فولاد St52 و Mo40 از فولاد هایی با آلیاژ پایین هستند.
انواع فولاد ها
فولاد ها با توجه به عناصر موجود در خود کاربرد و عملکرد متفاوتی دارند. قطعا فولاد های دسته گرمکار و سردکار عملکرد و کاربرد های متفاوتی دارند. عنصر پایه ای فولاد ها کربن است. فولاد St37 را در نظر بگیرید، این فولاد با داشتن 0.16 درصد کربن از فولاد های کم کربن به شمار می آید و در فولاد های ساختمانی قرار میگیرد. فولاد های ساختمانی عمدتا از فولاد های کم آلیاژ تشکیل شده اند. St37 به عنوان کم آلیاژ ترین فولاد به عنوان گرد یا ورق آهنی نیز شناخته میشود.
از روی دیگر فولاد هایی نظیر فولاد های گرمکار پر آلیاژ به حساب می آیند. برای نمونه فولاد گرمکار 1.2344 از 0.35 – 0.42 درصد کربن تشکیل شده است. این عناصر هرکدام به صورت جداگانه بر قیمت نهایی فولاد تاثیر گذارند. عناصری مانند فسفر و گوگرد بالاترین قیمت را بین عناصر آلیاژی دارند که موجب افزایش قیمت فولاد میشوند، از این رو استفاده از این عنصر بسیار محدود است.
فولاد های آلیاژی دسته بندی های بسیار زیادی دارند فولاد های ضد سایش که اغلب به صورت ورق و تسمه عرضه میشوند، فولاد های عملیات حرارتی، سمانته، خوش تراش، ساختمانی، گرمکار، سردکار، فنر، قالب پلاستیک، یاتاقان و … هستند. فولاد های نام برده با توجه به دسته بندی آنها معمولا کاربرد مشخصی دارند اما با توجه به خواص مناسب میتوانند در سایر صنایع نیز مورد استفاده قرار گیرند.
